هوش مصنوعی: تقدیر به بی‌احتیاطی ما که غافلیم می‌خندد، مانند شیر که از کمین نشسته و بر شوخی شکار خنده می‌زند.

هوش مصنوعی: جوانان از ناتوانی‌ها و مشکلات پیری آگاه نیستند، مانند اینکه کمان به خاطر سستی‌اش خم شده و تیر از آن می‌خندد.

هوش مصنوعی: وقتی تبسم شروع می‌شود، زندگی را به همه‌جا می‌بخشد و هرچند که ممکن است دیرتر از بامداد قیامت بخندد، اما اثر آن هنوز هم محسوس است.

هوش مصنوعی: زمان، به ظلمی که بر مظلومان می‌رود، می‌خندد و در برابر کسانی که به معنای واقعی آگاه هستند، زخم‌ها را بر شمشیر به تمسخر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: سلیما به قدری با آرامش و راحتی بر روی فرش نشسته است که گل‌های زیبای تصویر بر بستر دیبا به او تبریک می‌گویند.