هوش مصنوعی: خوشا آن نسیمی که از آبی زلف معشوق به سمت من می‌آید، و دلم در آن حال و حالت، همان‌طور احساس می‌کند که در گذشته بود.

هوش مصنوعی: در باغی که تو در آن نیستی، همیشه از آتش آه من گل‌ها را چیده‌ام، مانند شمعی که جانش را از دست داده و از انگشتانش بوی دود بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: دیگر وقت برای پیام و نامه نگذاشته‌ایم، ای فرستنده، ما به پایان راه نزدیک شده‌ایم، بگو که زودتر بیاید.

هوش مصنوعی: این خرابه نشان‌دهنده یک واقعه ناگوار است. تعجبی ندارد اگر بلای آسمانی هم بر سر خانه ما بیافتد.

هوش مصنوعی: اگر آسمان لباس زیبایی بپوشد، دلنشین است، چرا که از این لباس تیره و غمگین بوی عزاداری به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: به جز این که بگویی سلیم بی‌هنر است، چه کاری از دست تو، ای حسود، برمی‌آید؟