هوش مصنوعی: ای خدا، ما را راهنمایی کن که به ما محلی را نشان دهد که زیباتر و دلکش‌تر از این گلزار باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر ترس نتواند چشمانش را به هم بگذارد، در خواب تنها چنان چیزی را خواهد دید که مانند گندم در آسیاب می‌چرخد و به هم می‌خورد.

هوش مصنوعی: جهان در ارتباطی عمیق با وجود الهی است، اما این ارتباط موقتی و زودگذر است. تا چه زمانی می‌تواند این پیوستگی ادامه داشته باشد، در حالی که صدایی از آن در دل کوهی محصور شده است؟

هوش مصنوعی: ای دل، تو چه می‌خواهی انجام دهی وقتی که نسبت به دستورات سرپیچی می‌کنی؟ چون آدم را از بهشت بیرون کردند، او هم صاحب‌اختیار و کدخدای زمین شد.

هوش مصنوعی: زمانی که به زیبایی و مقام او نگاه می‌کنم، به شدت از حسادت و عشق من به او می‌افتم. مانند نقش پای کسی که بر زمین گذاشته شده، من نیز به خاک پای او افتاده‌ام.