سلیم تهرانیشمارهٔ ۵
تا کی بود ز راه خطا، پیچ و تاب ما
یارب کجاست هادی راه صواب ما
آتش زدیم و چون پر پروانه سوختیم
حرف خطا، به آب نرفت از کتاب ما
عالم ز کفر همچو دل شب سیاه شد
کی باشد آنکه تیغ کشد آفتاب ما
جان انتظار مقدم خورشید می کشد
چون شمع صبح نیست عبث اضطراب ما
عذر گنه به حشر بود لطف او سلیم
عاجز نمی شود دل حاضر جواب ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا کی بود ز راه خطا، پیچ و تاب ما
یارب کجاست هادی راه صواب ما
هوش مصنوعی: تا کی باید در مسیر اشتباه بگردیم و دچار سردرگمی شویم؟ ای خدا، راهنمایی برای ما که به دنبال مسیر درست هستیم، کجاست؟
آتش زدیم و چون پر پروانه سوختیم
حرف خطا، به آب نرفت از کتاب ما
هوش مصنوعی: ما با عشق و شور و شوق، خود را به آتش کشیدیم و مانند پروانه‌ای که به دور آتش می‌چرخد، سوختیم. اما اشتباهات ما، در دل حقیقت و واقعیت محو نشد و هنوز در تاریخ باقی مانده‌اند.
عالم ز کفر همچو دل شب سیاه شد
کی باشد آنکه تیغ کشد آفتاب ما
هوش مصنوعی: دانش و خردمندان در زمانه‌ای تاریک و بی‌خدا به سر می‌برند. در چنین شرایطی، چه کسی می‌تواند با قدرت و نور خورشید ما مقابله کند و در برابر حقیقت و شجاعت ما بایستد؟
جان انتظار مقدم خورشید می کشد
چون شمع صبح نیست عبث اضطراب ما
هوش مصنوعی: روح من از آمدن خورشید در حال انتظار است، مانند شمعی که در صبح خاموش می‌شود. اضطراب ما بیهوده نیست.
عذر گنه به حشر بود لطف او سلیم
عاجز نمی شود دل حاضر جواب ما
هوش مصنوعی: بخشایش گناه در روز قیامت نشان‌دهنده رحمت اوست، زیرا کسی که پاک و ناتوان است، نمی‌تواند به راحتی از خود دفاع کند.