هوش مصنوعی: عارفان با بی‌نیازی خود به کمال می‌رسند و در نهایت، مانند سرو، از آزادی و استقلال خود به احساس عزت و شکوه دست پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: انگشت من از ضعف وجودم، نیش می‌زند و شعلهٔ مهر و محبت به شدت آزارم می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دوست بخواهد با لطفش زخمم را بخیه بزند، می‌تواند با نازکی تار مویش، درازی زخم را بپوشاند.

هوش مصنوعی: پدر وقتی کودک را دید که با عشق و شوق بازی می‌کند، گفت: این بدبخت بهانه‌های عاشقانه می‌آورد.

هوش مصنوعی: از شدت عشق او، پیوسته به سینه‌ام رنج می‌زنم، و این عشق دیوانه‌ام به آرامش می‌رساند.