هوش مصنوعی: زلف تو از من دور می‌شود، مانند خوشه‌ای که از چیدن خوشه‌چین فراری است.

هوش مصنوعی: در دستان تو، گل به خاطر زیبایی و شرم چهره‌ات، به آرامی در آستینت پنهان می‌شود.

هوش مصنوعی: تیر عشق تو از دل ما که با زخم‌هایش درد کشیده، فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: دانه‌ی ما همچون موری از خطر برق به سوی زمین فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: چه زمان می‌خواهی مانند برق از دنیا بگریزی؟ کسی که درد در دل ندارد، آیا چنین کاری می‌کند؟

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از نوشیدنی پاک و شیرین لذت ببرم وقتی که موریانه‌ها در کنارش هستند و نمی‌توانند از عسل دوری کنند؟