هوش مصنوعی: از جشن و میخواری، آن قد بلند و زیبای محبوب برخاست و آتش شمع نیز از سر کاسه شراب به سوی بالا رفت.

هوش مصنوعی: به خاطر نگرانی‌های او، آنقدر دلم گرفته و آزرده است که مانند یک چراغ که می‌سوزد و دودش بالا می‌رود، از تمام وجودم غم و اندوه به بیرون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه به بستر خواب رفتم، از شدت ناراحتی و دلتنگی‌ام، آوای آه و فریادی از دل برخاست که حتی در پرده نرم و لطیف هم منعکس شد.

هوش مصنوعی: دیوانگان او مانند علف‌های هرز به سمت باد می‌دوند تا وقتی که گردبادی از دشت برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: هر جا که صحبت از ما باشد، آن جا هم او حضور دارد. نام آسمان به خاطر دشمنی ما بالا رفته است.

هوش مصنوعی: این جمله نشان‌دهنده‌ی احساásدرد و ناله‌ی عمیق گوینده است که به آسمان می‌رسد و به دنبال آن، به دوستانش هشدار می‌دهد که از او دور شوند زیرا اوضاع در حال ایجاد هیاهو و آشوب است. این بیان حاکی از شدت احساسات و اضطراب درونی گوینده است.