هوش مصنوعی: پس از این، در گلخن وطن از باغ خواهیم گذشت و دیگر به رقابت با پرندگان چمن نخواهیم پرداخت.

هوش مصنوعی: ما در عشق همدیگر اسیر شده‌ایم و در برابر آسمان ادعای خون‌خواهی کوه‌نوردان را خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، می‌دانیم که گاهی سکوت بهترین گزینه است. هر زمانی که لازم باشد، صحبت خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: مدت کوتاهی با ناامیدی دست و پنجه نرم خواهیم کرد، مانند ماهی که به خارهای پیرهن خود عادت می‌کند.

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم با این همه شلوغی و جنجال کنار بیاییم، پس به دوستان خبر بدهید که قرار است از جمع کنار برویم.

هوش مصنوعی: از هند بوی دل‌انگیزی به مشام می‌رسد و دل من به یاد ایران آرامش می‌یابد؛ اما مانند پرنده‌ی افسانه‌ای عنقا که در تنهایی وطنش را ترک کرده، در غربت به دنبال چه خواهیم بود؟