هوش مصنوعی: صبرم در برابر درد تو به من کمک می‌کند تا درمان شوم و دل من را مانند گره‌ای که باز می‌شود، از پیچیدگی‌های عشق تو رها می‌سازد.

هوش مصنوعی: شما مانند فرهاد را نخواهید یافت، اما او کسانی مانند شما را از سنگ سخت هم پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: هر لحظه که با دوستانم صحبت می‌کنم، برایم مانند یک عید تازه است. همچون موجی که هر لحظه به دریا می‌نشیند و باز برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: ما از یک سو در ضعف و نیاز قرار داریم و از سوی دیگر، او با دشنام و لحن مغرورانه برخورد می‌کند. در این حال، کسی در میان ما و او به تماشای این وضعیت نشسته است.

هوش مصنوعی: آسمان، دردهای عمیق من را به‌طور دقیق شمارش می‌کند، مانند اینکه زمان را با دقت در شیشهٔ ساعت اندازه‌گیری کند و بیابان را به دانه‌های ریز شن تبدیل کند.

هوش مصنوعی: در بدن من زخم‌هایی وجود دارد که ناشی از تیرگی و غم عشق توست، تیر مژگان تو به مانند خنجر به قلب من می‌زند و این زخم‌ها به بیش از لباس من نمایان هستند.

هوش مصنوعی: در حال لذت بردن از موسیقی و رقص او، مانند گردبادی به وجد می‌آیم و همچنان که در صحرا به اوج می‌روم و دستم را بالا می‌برم.