هوش مصنوعی: دوباره از ابر، نوشیدنی‌ای به مزرعه باریدند و آتش را با شراب و روغن خاموش کردند.

هوش مصنوعی: کی بود که در سوختن، از من عقب‌تر بود؟ رنگ آتش‌نشینی‌ها را از خاکستر من برداشتند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو از میان چمن‌ها عبور کردی و دامن خود را کشیدی، مانند آفتاب که رنگ و عطر لاله و گل را به همراه دارد، رنگ و بوی خود را نیز بر دامن تو ریختند.

هوش مصنوعی: در بهشت آتش وجود ندارد، چون برای جشن و مهمانی عاشقان، دل‌های نرم و لطیف را ذوب کرده و شمع‌های روشن می‌سازند.

هوش مصنوعی: نگاه کردن به زیبایی او، آتش عشق را در دل من برافروخت و شعله‌های آن به خانه‌ام از روزن سرک کشیدند.