هوش مصنوعی: جهان می‌داند که کارهایمان چگونه پیش خواهد رفت، اما اگر دانه‌ها از آینده خبر نداشته باشند، دست کم آسیاب می‌داند که چه بلایی بر سر آنها می‌آید.

هوش مصنوعی: هر فصل بهار، پایانش یک خزانی دارد و در این باغ، فقط برگ حنا می‌داند که چه سرنوشتی انتظارش را می‌کشد.

هوش مصنوعی: دل من در این دنیا جز پریشانی چیزی برایش نیست و با این سرنوشت، نمی‌دانم چه سرنوشتی در انتظارم است.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌توجهی و بی‌فکری تو، حال من را نمی‌دانی. فقط خدا می‌داند که سرنوشتم چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: سلیم بی‌توجهی می‌کند و من از شادی در حال جان دادن هستم، اگر او نگاهی آشنا به من بیندازد، نمی‌دانم چه اتفاقی خواهد افتاد.