هوش مصنوعی: در باغستان هند، خوشی و لذتی برای ما نیست و تنها کسی که به زبان ما صحبت می‌کند، طوطی سبز رنگ است.

هوش مصنوعی: من بلبل گلستان ایران هستم و نمی‌توانم با بدآموزی کنار بیایم، چرا که عطر و زیبایی سنبل و ریحان هندی را دوست دارم.

هوش مصنوعی: چون قفس ما تنگ و محدود شده، پرندگان خوشخوان این باغ گواهی می‌دهند که ما در زندان هندوستان فقط از موی سر خود داریم.

هوش مصنوعی: از نوشیدنی و غذاهای خوشمزه‌مان سؤال نکن. ما همچون آب ایران بی‌مزه و بی‌نمک مانند نان در هند هستیم.

هوش مصنوعی: دل را به جمعیت و زیبایی موی محبوبان نسپار، زیرا ارزش و اعتبار آن به اندازه‌ای نیست که به زیبایی و صورت آنان وابسته باشد.