هوش مصنوعی: دل من آرام شده است چون پرنده‌ای که در شاخه‌ی بلندی خانه دارد و در آنجا احساس راحتی می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من از دوری و نزدیکی می‌سوزد، خدایا چه بختی دارم که یاقوت من، هم از آب آسیب می‌بیند و هم از آتش.

هوش مصنوعی: شب وصال ما به اندازه‌ای حسرت‌آور و پر از ناخوشی است که نمی‌توان آن را با روز جدایی مقایسه کرد. در این حال، بهار باغ ما رنگ و بویی شبیه به پاییز دارد و حال و هوای گل‌ها به خاطر این غم تغییر کرده است.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق او، چگونه می‌توانم خود را گم کنم؟ زیرا تمام وجود من نشانی از درد و جراحت دارد، همانند لاله‌ای که از حرارت آسیب دیده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال زیبایی و دلربایی است، باید به هند برود و از آنجا الهام بگیرد، زیرا زیبایی و جذابیت در آنجا مانند نمک در سرمه‌دان است که جلوه و تأثیر خاصی دارد.

هوش مصنوعی: در این باغ، حال لالهٔ بی‌نوا مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد، به‌طوری‌که درد و اندوهی که دارد، به اندازه داغی است که طلاي نادر هندوستان به دل می‌نارد.

هوش مصنوعی: در این بازار که به دنبال چیزی هستیم، دیانت و طلبکاری مانند کلیدی هستند که برای دسترسی به آن متاع نیاز داریم، اما متأسفانه مغازه قفل شده است و نمی‌توانیم به آن دسترسی پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: بدن من به خاطر اشک‌های خونینم آسیب می‌بیند و هر قطره‌ای که از آن می‌ریزد، مانند دانه‌های انار خاصیت پُر از درد و تلخی دارد.

هوش مصنوعی: از حرف‌هایم تو را ناراحت کرده‌ام، اما جز خودم هیچ‌کس را سرزنش نمی‌کنم. اگر در این باغ مشکلی وجود دارد، همگی به دلیل عمل باغبان است.