گنجور

شمارهٔ ۴۵۷

همچو مرغ از دست من پیمانهٔ مل می‌پرد
دامن گل از کفم چون بال بلبل می‌پرد
سیر و پروازش اگر آشفته باشد دور نیست
عندلیب این چمن بر بال سنبل می‌پرد
دام صحبت تشنگان افکنده‌اند آنجا، ولی
موج چون مرغابی آزاد از سر پل می‌پرد
زحمت خود می‌دهد هرکس دل آزاری کند
چوب گل ما می‌خوریم و ناخن گل می‌پرد
سربه‌سر گشتم سواد هند را، اکنون سلیم
مرغ روحم در هوای سیر کابل می‌پرد

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

همچو مرغ از دست من پیمانهٔ مل می‌پرد
دامن گل از کفم چون بال بلبل می‌پرد
هوش مصنوعی: مانند پرنده‌ای که از دست من می‌گریزد، می‌چشم به پیمانهٔ شراب و آن را از دست می‌فروشم. دامن گل از دستم می‌کشد و چون بال بلبل به فاصله پرواز می‌کند.
سیر و پروازش اگر آشفته باشد دور نیست
عندلیب این چمن بر بال سنبل می‌پرد
هوش مصنوعی: اگر حرکت و پروازش به هم ریخته باشد، دور نیست که بلبل این گلزار بر روی گل سنبل بپرد.
دام صحبت تشنگان افکنده‌اند آنجا، ولی
موج چون مرغابی آزاد از سر پل می‌پرد
هوش مصنوعی: در آن مکان، گفت‌و‌گوهای تشنگان برپا شده است، اما امواج مانند مرغابی آزاد از روی پل پر می‌زنند و عبور می‌کنند.
زحمت خود می‌دهد هرکس دل آزاری کند
چوب گل ما می‌خوریم و ناخن گل می‌پرد
هوش مصنوعی: هر فردی که باعث ناراحتی دیگران می‌شود، خود را در زحمت می‌اندازد. ما تنها عواقب این کار را تحمل می‌کنیم و آسیب‌ها را می‌پذیریم.
سربه‌سر گشتم سواد هند را، اکنون سلیم
مرغ روحم در هوای سیر کابل می‌پرد
هوش مصنوعی: من به تمام نقاط هند سرک کشیدم، حالا روح آزاد و آرامم در آرزوی سفری به کابل پرواز می‌کند.