هوش مصنوعی: چشمان زیبا و دلربای من همچون شایستگی‌ای هستند که خون عشق را در دل می‌پاشند، و در عین حال، در میان دنیای پر پیچ و خم زندگی، از نعمت‌های آن بهره می‌برند.

هوش مصنوعی: من از درد و غم دلم گرفته است، چون لاله در فصل بهار هم مشغول نوشیدن شراب است و هم آب می‌خورد.

هوش مصنوعی: بدون سرود و آهنگ، دل شاداب نمی‌شود، مانند شرابی که به شادی می‌نوشد و مانند آبی که از چرخ آب می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زاهد که به خانه من آمده بود و جام بلورین من را روی طاق دید، با تعجب گفت این گل کدو از کجا آب می‌گیرد؟!

هوش مصنوعی: او را از دقت و تماشا بر حذاری نکن، زیرا کسی که در خلوت خود مشغول نوشیدن شراب است، در نگاهش زیبایی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: من در پیگل و لاله‌ام و به شدت نگران و متحیرم، آیا آب این چمن از شبنمی که مانند نقره می‌درخشد تغذیه می‌کند؟

هوش مصنوعی: در عشق دیگر نه آرامشی برای من باقی مانده و نه از عقل خبری هست. احساساتم مانند رشته‌ای است که از دو سمت کشیده می‌شود و در حال نوسان است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای هستم که می‌خواهم در باغ دانه‌خور شوم، اما از چشمه‌های سرسبز دلم خیلی تشنه است.

هوش مصنوعی: زنجیر را در کشاکش دیوانگی، موهای تو آنقدر جذاب هستند که دل بی‌تاب من تاب نمی‌آورد و می‌شکند.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب حلال است برای کسی که در روز ابرزده و در شب روشن ماه، این کار را انجام می‌دهد.