هوش مصنوعی: در باغ گل‌ها، بوی تو باعث می‌شود که گل‌ها به خود ببالند و خود را شاهانه معرفی کنند. همچنین، لاله‌ها به خاطر حسرتی که از وجود تو دارند، برای گل‌ها سایه‌ای از غم و سیاهی به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: بس که از عشق تو، بازار مشکلات و گرفتاری‌ها شلوغ و پررنگ شده است، مرا در حالتی ناآرام کرده که مانند ماهی در دام می‌زنم.

هوش مصنوعی: با وجود آنکه ناتوانی و کمبودهایی داریم، اما هرگز خود را ناامید و شکست‌خورده نمی‌دانیم. نور و وجود ما همچون شمعی است که در برابر باد صبحگاهی می‌ایستد و محکم و استوار باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: می‌گوید که سخنان زیبا و درست از زیبایی‌های طبیعت، همچون سرو چمن، برای من جذاب‌تر است؛ حتی اگر با نگاهی نادرست و کج به آن‌ها بیندازم.

هوش مصنوعی: عشق به کسانی که بدشانس هستند توجهی متفاوت دارد و مانند نوری دائمی، بر تاریکی‌های آن‌ها تابیده می‌شود.

هوش مصنوعی: کار عشق به دست خود انسان نیست و دل‌بسته آن معشوقی هستی که با نگاهی سرنوشت تو را به سمت خود می‌کشاند؛ خواهی نخواهی، او تو را به سوی خود می‌کشاند.