هوش مصنوعی: گریه از شدت احساسات ما ناشی می‌شود و طوفانی از عشق و احساس را به وجود می‌آورد، همچنان که نکهت و بوی محبوب ما می‌تواند اثری عمیق بر دل‌ها بگذارد. این حالت ما را به شور و هیجان می‌آورد، همان‌طور که وزش باد در دریا باعث بروز موج‌های طوفانی می‌شود.

هوش مصنوعی: جنونی پیدا کن تا همه مردم از ما درس بگیرند. باغبان تا کی می‌خواهد گل خود را سرکوب کند؟

هوش مصنوعی: ما دلی خراب و آشفته داریم که پر از غبار و کثیفی است، و به خاطر از دست رفتن آن، نتوانسته‌ایم آن را پاک کنیم و دست‌مان هم مانند جارویی برای جمع‌کردن خاک نیست.

هوش مصنوعی: ما از یاد دوستانمان رفته‌ایم، هرچند در وطن هر کودک کاغذی در دست دارد که نوشته‌های ما بر روی آن است.

هوش مصنوعی: ملک هند به خاطر آه و ناله‌های ما به تاریکی افتاده است، برای همین سلیم (شخصیت مثالی) دیگر به چشم مردم نمی‌آید و به نظرشان زشت و زیبا شده‌ایم.