هوش مصنوعی: هر که در مسیر عشق قدم گذاشته باشد، از دشمنی‌ها نمی‌هراسد، زیرا همچون موری که در بیابان زندگی می‌کند، به داشتن شیر در دل‌اش افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: عاشقان همواره از دوری محبوب خود آسیب می‌بینند، زیرا سرنوشت و زمان مانند آسیابی هستند که با سینه زدن و آزار دادن به عاشقان، به آنها آسیب می‌رسانند.

هوش مصنوعی: اگر کسی صد عیب هم داشته باشد، باز هم مهربانی و پاکی او می‌تواند این عیوب را بپوشاند؛ مانند اینکه ابرهای بهاری با بارش خود جلوی مشکلات را می‌گیرند و لطافتی به زمین می‌بخشند.

هوش مصنوعی: در عشق، خود را به شکلی گمراه‌کننده نشان بده و از قمری بیاموز که در باغ، به‌گونه‌ای در لباس گلی می‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی که ثروتمند به عشق آشنا شود، به خودش آسیب می‌زند. باید از آتش دوری کند؛ زیرا او مانند کسی است که لباسی چرب و روغنی دارد.

هوش مصنوعی: خداوند عزیزان را از آسیب‌های آن شاعر حفظ کند، زیرا هر مویی از بدن او مانند سوزنی تخلص و زخم را به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: فضای خصوصی ما به نور شمع نیاز ندارد، چراکه عشق و شور و شوق در دل‌های ما به اندازه‌ای روشنی دارند که خودشان می‌توانند محیط را روشن کنند.