هوش مصنوعی: گل به طور ناگهانی از باغ زندگی بیرون می‌آید و غنچه‌ای که در خواب بوده، در فصل پاییز بیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند که با سبکی و بی‌اعتنایی از جمع تو می‌روم، چه جای تعجبی دارد، چون هر کسی به همان سبک که نشسته، بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: این بدن مادی مانند گرد و غباری است که میان من و او قرار دارد. ای کاش آن لحظه بیاید که این مانع نیز از میان برود.

هوش مصنوعی: اگر لب تشنه‌ام را به حاشیه‌ی جوی آب برسانم، بخارهایی چون اشک من از آب روان بلند خواهند شد.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، از تو زیاد گلایه می‌کند و اگر عشق خاموشی از زبانت بیرون بیاید، وای به حال ما.