هوش مصنوعی: چشمان تو با ناز به راه نگاه کرده و با مژگان خود نگاه‌ها را اسیر کرده است.

هوش مصنوعی: یوسف به خاطر زیبایی‌اش از پرده‌ای عبور کرد و چنان عرق از سرش ریخت که مانند آب چاه، فوران کرد.

هوش مصنوعی: در هند، اشتیاق بر تن‌های ظریف من آتش زده و پیران تنها حسرت موهای سیاه را می‌خورند.

هوش مصنوعی: کار من مانند گردباد است؛ برای پخش کردن خاک و غبار. در این راه عشق، راه را گم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، از محبوبم در کنعان خبری نیست. مجنون نه به چاه آشنایی دارد و نه به ماه.

هوش مصنوعی: وقتی افرادی که خود را به موانع محدود کرده‌اند، از آن‌ها آزاد می‌شوند، مانند پرواز شاهینی می‌شوند که کلاهی را که بر سر دارد، برمی‌دارد و به آسمان می‌رود.

هوش مصنوعی: در روز قیامت درباره آینده و عواقب آن فکر نکن، زیرا برای اهل تقوا و پاکدامن عذر و توجیه کافی است و پیش افراد بزرگوار، اشتباهات و خطاها پذیرفته می‌شوند.