هوش مصنوعی: غمی که از دیدن تو در دل دارم، به سادگی از بین نمی‌رود؛ بلکه با تماشای تو، همچون زنگار از روی آیینه، از دل من پاک می‌شود.

هوش مصنوعی: به من حسودی می‌شود به آن گدای بی‌نوا که در شب‌های جمعه به سمت میکده‌ها می‌رود تا از می لذت ببرد.

هوش مصنوعی: اگرچه دوستانم را به آتش بیفکنم، اما باز هم نمی‌توانند مرا بسوزانند و اثر آتش بر من نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: چشم انتظار زیبایی تو، همچون کودکانی که به دنبال آتش می‌گردند، به سوی آینه می‌آیند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره می‌شود که افراد معمولاً به دلایل خاصی به سوی گنجینه‌ها و منابع ارزشمند نمی‌روند، مگر اینکه منافع و مصلحتی داشته باشند. یعنی تنها در صورتی که از یک موقعیت سود ببرند، به دنبال آن می‌روند و در غیر این صورت، توجهی به آن ندارند.