هوش مصنوعی: تنها آسمان می‌داند که چه بلایی بر سر انسان‌ها نازل می‌شود. بنابراین بهتر است به آرامی زندگی کنید، زیرا زندگی خود به خود تیرگی و تلخی را نشان می‌دهد و نیازی به گفتن درباره آن نیست.

هوش مصنوعی: در این دنیا، من از مشکلات و نارضایتی‌ها رنج می‌برم و از طرفی زندگی را با لذتی همراه می‌بینم. در واقع، مثل این است که پرنده‌ای که تخم‌گذاری می‌کند، تفاوت بین بهار و پاییز را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: اینکه من در باغی قرار دارم، نتیجه‌ی رحمت و لطف نیست، زیرا باغبان نمی‌داند که من کجا زندگی می‌کنم و آشیان من کجاست.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به درستی پرواز نمی‌کند، هنوز نمی‌داند که لذت واقعی چشیدن طعم زندگی را تجربه نکرده است.