هوش مصنوعی: دی آمد و از میکده‌ها سر و صدا بلند شد، شب‌های خوشی مانند مژه‌های حور بلند و شاداب شدند.

هوش مصنوعی: ساقی، زمانیکه درب خم را باز کرد، مانند لاله‌زاری پر از هزاران کاسه، همه پر از شراب و مستی شدند.

هوش مصنوعی: هر بار که انگشت نوازنده روی تار ساز می‌چرخد، صدای ما از پشت پرده طنبور به گوش می‌رسد و بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: ما دشمن کسی نیستیم، اما اگر آه یا دودی از آتش دل ما بلند شود، ممکن است از نیش زنبور ناشی باشد.

هوش مصنوعی: بیت اشاره به این دارد که اگر دستاوردها و موفقیت‌ها از دور به ما برسند و فقط در خیال باشند، برای ما فایده‌ای نخواهند داشت. در واقع، دستاوردهایی که در عمل به دست نیامده‌اند و فقط در تصور وجود دارند، ما را به جایی نمی‌رسانند و تنها ما را در حیرت و سردرگمی باقی می‌گذارند.

هوش مصنوعی: گل مانند یک غنچه، سرش را به سوی خود بُرد و بر چوب دار قرار گرفت تا به اندازه منصور، همچون او، بلند و برجسته شود.

هوش مصنوعی: هر بار که به یاد چهره‌ات می‌افتم، مانند شمعی که روشن می‌شود، نور وجودم را افزایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: زلیخا با شادی به رقص درآمد، مانند دزدان که وقتی قافله از دور دور می‌شود، بلند و آزادانه می‌رقصند.

هوش مصنوعی: عشق مانند آتش است که شعله‌ور و پرهیجان است، در حالی که عقل به عنوان حفاظی آرامش‌بخش و محکم عمل می‌کند. اما در نهایت عشق آنقدر قوی است که می‌تواند عقل را به چالش بکشد و اوضاع را دگرگون کند، به گونه‌ای که مانند خانه‌ای پر از زنبور، پر از فعالیت و جنب و جوش می‌شود.