سلیم تهرانیشمارهٔ ۳۷۱
حمله ی شوق تو غافل را دل آگاه داد
غارت عشق تو درویشی به یاد شاه داد
غیر داغ از حاصل دنیا نصیب ما نشد
همچو ماهی خوش زری ما را جهان تنخواه داد
بگذر از پستی، اگر داری بلندی در نظر
راه بر معراج یوسف را جهان از چاه داد
در میان ابیات را کی فاصله از مصرع است
فال شیراز مرا دیوان حافظ راه داد
در مقام عشق، دل را از علایق پاک کن
با نمد آیینه را نتوان به دست شاه داد
فرصت اصلاح کار خود نشد ما را سلیم
عمر، ما را همچو سوزن رشته ی کوتاه داد
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حمله ی شوق تو غافل را دل آگاه داد
غارت عشق تو درویشی به یاد شاه داد
هوش مصنوعی: هجوم شور و شوق تو باعث شد که دل فردی ناآگاه به آگاهی برسد و عشق تو مانند دزد به یاد یک پادشاه در دل یک درویش نشسته است.
غیر داغ از حاصل دنیا نصیب ما نشد
همچو ماهی خوش زری ما را جهان تنخواه داد
هوش مصنوعی: ما در این دنیا جز غم و درد چیزی نصیبمان نشد و مانند ماهی که در آب سیر می‌کند، به ما هم فقط دروغین و ظاهری عطا شد.
بگذر از پستی، اگر داری بلندی در نظر
راه بر معراج یوسف را جهان از چاه داد
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به اوج و بلندی برسی، باید از افکار و رفتارهای نادرست و پست بگذری. دنیا به یوسف، که از چاه به معراج رسید، فرصت داد تا بر مشکلاتش غلبه کند و به مقام عالی‌تری دست یابد.
در میان ابیات را کی فاصله از مصرع است
فال شیراز مرا دیوان حافظ راه داد
هوش مصنوعی: در بین اشعار، آیا فاصله‌ای هست از مصرع؟ فال شیراز مرا به دیوان حافظ راهنمایی کرد.
در مقام عشق، دل را از علایق پاک کن
با نمد آیینه را نتوان به دست شاه داد
هوش مصنوعی: در عشق، باید دل را از هر نوع وابستگی و تعلقات خالی کنی، زیرا نمی‌توان با یک وسیله ناچیز، مانند نمد، به درخشش و زیبایی مورد نیاز برای شاه دست یافت.
فرصت اصلاح کار خود نشد ما را سلیم
عمر، ما را همچو سوزن رشته ی کوتاه داد
هوش مصنوعی: ما نتوانستیم فرصت پیدا کنیم تا کارهایمان را اصلاح کنیم. عمر ما مانند یک سوزن است که رشته‌اش کوتاه شده و به ما مجال نمی‌دهد.