هوش مصنوعی: عشق ما را در چنگال خود اسیر کرده است، مانند زنجیر سلیمان که بر پای مور ما پیچیده است.

هوش مصنوعی: زندگی ما در دشواری،‌ به نوعی نشانه‌ای از آزادی است. ما در زمان خود، پادشاهان سرنوشت خود هستیم و دیوانگی‌مان راهنمای ماست.

هوش مصنوعی: در محفل عشق و محبت، هر چیزی که بخواهی آماده است. نغمه‌های زیبا و دل‌نواز از آلات موسیقی ما به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر آرامش دنیا دلخوش نباش، چون نزدیکی به خانه‌ام فایده‌ای ندارد اگر راه دوری را در پیش داشته باشم.

هوش مصنوعی: چون روزگار به ما بی‌توجهی می‌کند و در کار اصلاح و بهبود ما سهل‌انگاری می‌نماید، می‌ترسم که خاک بر سر کارگر ما بریزد و زحمات او بی‌نتیجه بماند.

هوش مصنوعی: آب به آتش می‌گفت و از شدت تشنگی در حال تلف شدن بود. او به خاطر تاثیر کباب شور ما، دیگر نتوانست تحمل کند.

هوش مصنوعی: معبد عاشق، محل شهادت او خواهد بود. سلیم، برای خود محراب پرستش می‌سازد و منصور ما نیز به این عمل مشروعیت می‌بخشد.