گنجور

شمارهٔ ۷

برداشت عروس باغ از چهره نقاب
برد از دل مرغان چمن طاقت و تاب
آموخت از این دو گریه و خنده دو چیز
گل از لب یارو ابر از چشم (سحاب)

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

برداشت عروس باغ از چهره نقاب
برد از دل مرغان چمن طاقت و تاب
هوش مصنوعی: عروس باغ زیبایی خود را به نمایش گذاشت و باعث شد که پرندگان چمن دیگر نتوانند تحمل کنند و از شادی و زیبایی او بی‌تاب شوند.
آموخت از این دو گریه و خنده دو چیز
گل از لب یارو ابر از چشم (سحاب)
هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌آموزد که گریه و خنده هر دو بخشی از زندگی هستند. همانطور که گل از لب یار می‌روید، احساسات عمیق‌تری همچون بارش باران از چشم‌ها سرازیر می‌شود. به نوعی، این دو احساس به هم پیوند خورده‌اند و هر دو در زندگی انسان معنای خاصی دارند.