سحاب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مانند شمایلت شمایل نشود</p></div>
<div class="m2"><p>دل نیست که بر رخ تو مایل نشود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا سال دگر دلی نماند به جهان</p></div>
<div class="m2"><p>امسال اگر حسن تو زایل نشود</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳

مانند شمایلت شمایل نشود
دل نیست که بر رخ تو مایل نشود
تا سال دگر دلی نماند به جهان
امسال اگر حسن تو زایل نشود

هوش مصنوعی: این ابیات به عشق و زیبایی معشوق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که ظاهری که معشوق دارد قابل مقایسه با دیگران نیست و دل هیچ‌کس به زیبایی او متمایل نمی‌شود. همچنین، او نگران است که اگر در سال آینده هم زیبایی معشوق زایل شود، ممکن است دیگر کسی دلش را در این جهان نداشته باشد. به طور کلی، ابیات نشان‌دهنده اهمیت و تاثیر زیبایی معشوق بر دلی است که هنوز در جهان وجود دارد.

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

هوش مصنوعی: دل کسی نمی‌تواند به تو علاقه‌مند شود، مگر اینکه شمایلت به تو شباهت داشته باشد.

مانند شمایلت شمایل نشود

دل نیست که بر رخ تو مایل نشود

هوش مصنوعی: تا سال آینده، هیچ دلی در جهان نخواهد ماند، به شرط اینکه زیبایی تو امسال از بین نرود.

تا سال دگر دلی نماند به جهان

امسال اگر حسن تو زایل نشود

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده