شمارهٔ ۱۴
دل را دانم چو باغم عشقش ساخت
جان نیز چو شمع زاشتیاقش بگداخت
از خود خبرم نباشد آری هر کس
کورا نشناخت خویشتن را نشناخت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دل را دانم چو باغم عشقش ساخت
جان نیز چو شمع زاشتیاقش بگداخت
هوش مصنوعی: دل همچون باغی است که عشق آن را پر بار کرده و جان نیز همچون شمعی است که از تشنگی و شور و اشتیاق به عشق میسوزد.
از خود خبرم نباشد آری هر کس
کورا نشناخت خویشتن را نشناخت
هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند خود را بشناسد و از حال درونی خود آگاه نباشد، در حقیقت او کور است و نمیتواند دیگران را هم بشناسد.