سحاب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از عشق کسی کار تو از کار شده است</p></div>
<div class="m2"><p>مانند دل من دلت افگار شده است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم روز تو چون زلف تو گردیده سیاه</p></div>
<div class="m2"><p>هم جسم تو چون چشم تو بیمار شده است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۲

از عشق کسی کار تو از کار شده است
مانند دل من دلت افگار شده است
هم روز تو چون زلف تو گردیده سیاه
هم جسم تو چون چشم تو بیمار شده است

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساسات شدید و غمگینی که ناشی از عشق است اشاره می‌کند. او می‌گوید که عشق و علاقه به یک نفر باعث رنجش و درد دل او شده است. مانند زلف سیاه و پریشان آن معشوق، حالتی تیره و غمگین به روزگار شاعر بخشیده و همچنان جسم او نیز مانند چشمان معشوق بیمار و ضعیف به نظر می‌رسد.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: محبت کسی باعث شده که تو نیز دچار مشکلات و دلتنگی‌هایی شوی؛ همان‌طور که دل من هم غمگین و ناراحت است.

از عشق کسی کار تو از کار شده است

مانند دل من دلت افگار شده است

هوش مصنوعی: روزت مثل زلف تو تیره و سیاه شده و بدنت هم مثل چشمت بیمار و رنجور شده است.

هم روز تو چون زلف تو گردیده سیاه

هم جسم تو چون چشم تو بیمار شده است

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده