گنجور

شمارهٔ ۷۲

تا صحبت یار دلنواز است
دل از همه عیش بی نیاز است
هر گل که شکفته از مزارم
چشمی است که بر ره تو باز است
بیداری چشم ما چه داند
چشم تو که مست خواب ناز است
غم کشتم و یافتم که آخر
نا سازی دهر چاره ساز است
شادم به شب غمت که امشب
چون زلف تو تیره و دراز است
طوطی نزند (سحاب) گو دم
تا خامه ی من سخن طراز است
سالک نبود کسی که او را
پرواز نشیب یا فراز است
این صید دلم بدام عشقت
یا صعوه بچنگ شاهباز است
صد بار فزونش آزمودی
از آه منت چه احتراز است

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا صحبت یار دلنواز است
دل از همه عیش بی نیاز است
هوش مصنوعی: وقتی صحبت از محبوبی دلنشین می‌شود، دل به هیچ خوشی دیگری احتیاج ندارند.
هر گل که شکفته از مزارم
چشمی است که بر ره تو باز است
هوش مصنوعی: هر گلی که از خاک من سر برآورده، نمایانگر چشمی است که برای تو گشوده است.
بیداری چشم ما چه داند
چشم تو که مست خواب ناز است
هوش مصنوعی: بیداری و هوشیاری ما چه ارتباطی به تو دارد که در خواب و خیال شیرین غوطه‌ور هستی؟
غم کشتم و یافتم که آخر
نا سازی دهر چاره ساز است
هوش مصنوعی: غم و اندوه را تحمل کردم و فهمیدم که در نهایت، مشکلات و hardships زندگی همیشه راه حلی برای خود دارند.
شادم به شب غمت که امشب
چون زلف تو تیره و دراز است
هوش مصنوعی: امشب شب غم توست و من از آن شاد هستم، زیرا این شب به تیره و دراز بودن زلف تو شباهت دارد.
طوطی نزند (سحاب) گو دم
تا خامه ی من سخن طراز است
هوش مصنوعی: طوطی نمی‌تواند حرفی بزند، زیرا قلم من در حال نوشتن سخنانی است که به زیبایی و هنرمندی بیان شده‌اند.
سالک نبود کسی که او را
پرواز نشیب یا فراز است
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که هیچ‌کس در این مسیر نیست که تحت تأثیر بالا و پایین‌ها یا تغییرات وضعیتی قرار گیرد. سالک به کسی اشاره دارد که در مسیر عرفان یا سیر و سلوک قرار دارد و نشان‌دهنده ثبات و استقامت او در برابر چالش‌هاست.
این صید دلم بدام عشقت
یا صعوه بچنگ شاهباز است
هوش مصنوعی: دل من در دام عشق تو گرفتار شده است، مانند پرنده‌ای که در چنگال باز قوی‌تری افتاده است.
صد بار فزونش آزمودی
از آه منت چه احتراز است
هوش مصنوعی: تو بارها در زندگی‌ات او را امتحان کرده‌ای و از درد دل و آه و ناله‌اش آگاهی داری. پس چرا هنوز از آن پرهیز می‌کنی؟