هوش مصنوعی: جز در دام تو، هیچ شکر و نعمتی برایم نیست و اگر هم جایی باشد، در آنجا نه بالی دارم و نه پر.

هوش مصنوعی: بیا می بنوش زیرا که فکر کردن به رنج و ناراحتی بی‌فایده است. لذتی که در آن هیچ گونه زحمت و دردسری وجود ندارد، اصلا وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر خوب و باوفا نباشی، انسان‌های باصداقت را نخواهی دید. آیا تا به حال پدری را دیده‌ای که به فکر فرزندش نباشد؟

هوش مصنوعی: می‌دانم که قدرت پروازم به اندازه‌ای است که وقتی به باغ گل می‌رسم، دیگر از گل‌ها خبری نیست.

هوش مصنوعی: از دل شیرین لعل، هیچ سودی برای من نیست، جز لب خشک و چشمی پر از اشک.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که عشق و خواسته‌ها چه هستند؟ وقتی به یاد بیاوری که در آن حوالی فقط من هستم و کسی دیگر در کنارم نیست.

هوش مصنوعی: ای دل گمراه، بگذار که قدم‌هایت مانند ابرها باشد و به سوی تنهایی بروی، چرا که در این مسیر خطری وجود ندارد.