هوش مصنوعی: دو حقیقت مانند دو چشمه ی خوب و شیرین هستند؛ یکی از آن‌ها باعث پخش شدن گوهرهای گرانبها می‌شود و دیگری آن‌ها را در خود نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: خون من از عشق در حال جوشیدن است و چیزی به من می‌گوید که به زودی به خون ریختن خواهم افتاد.

هوش مصنوعی: دیگر نه صبر و حوصله‌ای باقی مانده و نه دقت و مراقبتی، زیرا لب‌های تو باعث آزار صبر و موجب شکست هوش من شده‌اند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه او در ذهنم هست، طبیعی است که نام خودم را فراموش کنم.

هوش مصنوعی: امشب کسی را دیدم که با حال خوشی مست و مدهوش بود. او از شراب لذت می‌برد و به نظر می‌رسید که زندگی را به خوبی تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر روزی عیب‌های او آشکار شود، این لباس که به دوش دارد نشان‌دهنده‌ی نقص‌های او خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر تو حلقه بندگی‌اش در گوشش است، هرگز نباید از تاج و تخت سلطنت خجالت بکشد.

هوش مصنوعی: من از حسادت دیگران و غم دوری تو آزاد هستم، چون خیال تو همیشه در ذهنم و در کنارم است.

هوش مصنوعی: پرده‌ای که ما داریم پاره نمی‌شود، زیرا سخن ما از خطا محفوظ است.