هوش مصنوعی: در مسیر عشق، قدرت انتخاب از بین رفته و فقط پاها باقی مانده‌اند. البته کار و وظیفه‌ای که باید انجام شود، دیگر در دستان من نیست.

هوش مصنوعی: در چمن، افسوس که ای ساقی، زمانی که جام را به دستم دادی، بهار از دست رفت و گذشت.

هوش مصنوعی: ای کاش که دلم به راحتی بر صبرم غلبه نمی‌کرد، همانطور که حضور یار از دست رفته است.

هوش مصنوعی: من جانم را که به خاطر بخشش آماده کرده بودم، در انتظار از دست رفت.

هوش مصنوعی: در مسیر او، خاکی که بر سر می‌ریختم به خاطر اشک‌هایی که از چشمانم می‌ریخت از بین رفت.

هوش مصنوعی: زمانی که در کنار محبوب بودم، بسیار شادی و خوشی داشتم، اما اکنون که از هم دور شده‌ایم، قلبم از غم و ناامیدی پر است.

هوش مصنوعی: از آن دو لب زیبا، آرامش و قرارم رفت و به خاطر آن دو زلف زیبا، بی‌قراری‌ام از بین رفت.

هوش مصنوعی: بر روی تخت خوابم نشستم، اما وقتی که کار از کار گذشته بود.