هوش مصنوعی: در خواب هم کسی نمی‌تواند از وصال تو بهره‌مند شود، زیرا چشمی که زیبایی تو را دیده است هرگز خوابش نمی‌برد.

هوش مصنوعی: جز بنای عشق که در این سیل مقاوم است، هیچ بنایی نیست که از گریه‌هایم خراب نشده باشد.

هوش مصنوعی: امروز به خاطر وداع، جانم از بدن می‌رود، اما از ترس جدایی او، دلم نگرانی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر به خیال خود در چشمان پر آب بنگری، خواهند گفت که ثبات و پایداری در نقشی که بر آب می‌زند، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من با اندام زیبا و دل حساس خود در محفل تو نیازی به ساز و آواز ندارم.

هوش مصنوعی: امشب دیگر طاقت دوری و غم جدایی را ندارم. چرا天 چرا زمان اینقدر آرام است و سریع نمی‌گذرد؟

هوش مصنوعی: خوشحالم که با وجود اشتباهات بسیاری که دارم، نگران محاسبه اعمال در روز قیامت نیستم.

هوش مصنوعی: هر روزی که می‌گذرد، تأثیر ستایش از شاه باعث نمی‌شود که روح سحاب از غیرت و حساسیتش کاسته شود.

هوش مصنوعی: فتحعلی شاه، که قدرتی بزرگ در دوران خود داشت، به گونه‌ای توصیف شده است که در دریای سخاوتش، نه سپهر (آسمان) به جز نه حباب وجود ندارد. این به نوعی نشان‌دهنده عظمت و بزرگی او در میان دیگران است، اما در عین حال نشان می‌دهد که همه‌ی آن قدرت و ثروت، در نهایت، به حباب‌هایی زودگذر و ناپایدار تبدیل می‌شود.