هوش مصنوعی: من روز و شب از بدشانسی‌ام شکایت می‌کنم و چشمانم پر از اشک است؛ زیرا او (عاشق یا معشوق) بیدار نیست و من هم خواب و آرامش ندارم.

هوش مصنوعی: جز محبوب دل‌انگیز من که جای او در دل است، هیچ‌کس را ندیدم که خانه‌اش به این شکل ویران شده باشد.

هوش مصنوعی: من از دل خبری ندارم، اما می‌دانم که احساساتی در پس این چهره‌ی زیبا و زرد وجود دارد؛ گویی دست آشنا یا کسی در حال خون‌ریزی است.

هوش مصنوعی: اگر معشوق ما زیبایی خود را به نمایش بگذارد و از چهره دل‌فریبش پرده بردارد، می‌تواند دل‌های بسیار را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: ما در پیری از عشق جوانی توبه نکردیم و پیش از آن هم عشق را در دوران جوانی ترک نکردیم!

هوش مصنوعی: اگر جان نداری، چرا در بازگشت تردید می‌کنی؟ و اگر عمرت می‌گذرد، چرا در رفتن این‌قدر شتابان هستی؟

هوش مصنوعی: یارم تصمیم به رفتن با رقیب را گرفته و به میهمانی آمده است. در دلم احساس عجیبی دارم؛ اینکه چطور ممکن است در حالی که به وصل او رسیده‌ام، هنوز این اضطراب و نگرانی در من وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: او با چشمانی در حال بارش، اگر به جای قطره‌های باران، خون می‌ریخت، نسبتش با سحاب و آسمان به وضوح حس می‌شد.