هوش مصنوعی: چه غم از اینکه بال و پرم به خاطر تو شکسته شده است، زیرا من از بال‌های پرشکسته‌ام بی‌نیازم و از تیرهای تو نیز مستقل هستم.

هوش مصنوعی: به زودی و به تأخیر در جمع من حاضر می‌شوی، اما من هم از شتاب تو ناراحت هستم و هم از تأخیر تو.

هوش مصنوعی: جهان به قدری برای من در غم تو تنگ و کوچک شده که حتی احساسات و دردهایم هم به اندازه‌ای محدود شده که نمی‌توانم آن‌ها را به زبان بیاورم.

هوش مصنوعی: مبادا که لذت اسیران عشق تو را آزرده کند، اگر امیدی به رهایی از چنگال تو داشتم.

هوش مصنوعی: غم تو از دل بیرون نمی‌رود، هرچند که به ظاهر هزار زخمی در وجودم وجود دارد. من مانند تیر تو هستم که به هدف می‌زنم.

هوش مصنوعی: اگر فقط در لحظه مرگ به من نگاه کنی، برای من از آشتی‌ات بهتر است که با من بجنگی.

هوش مصنوعی: به نوشیدنی خوشم طعمی نیاز نیست، چرا که از یاد زیبایی تو و اشک‌هایی که به رنگ لعل هستند، بی‌نیازم.