هوش مصنوعی: من در دوری تو که دلbroken و ناراحتم، به کسی اهمیت نمی‌دهم. در غم خودم غرق هستم و به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی تفاوت من و زاهدان چیست؟ تفاوت این است که من بر کار خودم اعتراف دارم و آن را انکار نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو بار خود را به دیگران بدهی، من نمی‌توانم در این وضعیت باقی بمانم چون تحمل این شرایط را ندارم.

هوش مصنوعی: سکوت من در حضور تو به خاطر احترام نیست، بلکه به این دلیل است که جرأت ابراز احساساتم را ندارم.

هوش مصنوعی: من از این به بعد موانع و حجاب‌های کاری‌ام را کنار می‌زنم و دیگر نگرانی از هیچ چیز ندارم.

هوش مصنوعی: من آن‌قدر مجذوب نرگس بیمار شدم که حتی از دل خودم هم بی‌خبر هستم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس بدون اجازه من به باغ نمی‌آید و حالا من حتی اجازه نگاه کردن به آن سوی دیوار را هم ندارم.

هوش مصنوعی: در جایی که بتوانم از محبوبم شکایت کنم، هیچ ناراحتی از روزگار و دیگران ندارم.