هوش مصنوعی: از در وارد شد و در دستانم جام شراب را قرار داد. هم آب را بر آتش ریخت و هم آتش را از آب گرفت.

هوش مصنوعی: از عشق و آرزوی گلی، دل من در آتش می‌سوزد و نتیجه این سوزش این است که همیشه اشک‌های من مانند گلاب از چشمانم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: من در حال گفت‌وگو با کسی هستم که ادعاهایی دارد، اما در واقع از آنجا که نمی‌داند، به من آسیب می‌زند. او همواره می‌بیند که چیزی قیمتی درون من وجود دارد، ولی به خاطر حسادت یا ناآگاهی، به ویرانی و نابودی‌ام کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس آرزوی دیدن روی تو را به خاک نخواهد سپرد و من هم از خاک، نشانی از خود بر جای نخواهم گذاشت؛ زیرا چشمانم پر از اشک است.

هوش مصنوعی: من خوشحالم که در روز حسابرسی، به لطف تو، نیازی به نگرانی از غفلت‌های زیادم نیست، هرچند که گناهانم بسیار بیشتر از شمارش من است.

هوش مصنوعی: هرگز سایه‌ای از من به کسی نیفتاده است و من به همین دلیل خود را خوشحال کرده‌ام، زیرا مانند ابر هستم.