هوش مصنوعی: من یا تو را با بی‌توجهی به خودم جذب می‌کنم، یا به سرعت محبتت را از دل بیرون می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر اشک از چشمانم بریزد، به خاطر این است که بسیار از روی قاتل شرم دارم و این باعث می‌شود که حتی ضربه‌ای هم از خودم نزنم.

هوش مصنوعی: هر بار که با ناخن بر سینه‌ام می‌زنم و به زخم‌هایم نگاه می‌کنم، به دنبال راه‌حلی هستم برای تنگی و فشار دل.

هوش مصنوعی: من یا به راحتی دل خود را به محبت چهره تو می‌سپارم، یا اینکه به خودم زحمت می‌دهم و کار را سخت می‌کنم.

هوش مصنوعی: کسانی که در کاروان سفر می‌کنند، به خاطر صدای جرس از گمراهی در امان هستند، اما من به خاطر ناله‌ام که در پی محمل می‌زنم، احساس تنهایی و غم می‌کنم.

هوش مصنوعی: اینکه از عشق و عاشقی دست برداشته‌ام به این دلیل نیست که از آن رها شده‌ام، بلکه به خاطر پیروی از فرمان شاه عادل این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به شخصیتی بزرگ و با وقار، که قدرت و عظمت او به قدری است که حتی طبیعت نیز در برابرش خجالت می‌کشد. ابرها در آسمان به دریا نزدیک می‌شوند، اما به خاطر احترام به او، دستشان را به سمت دریا دراز نمی‌کنند. این تصویر نمادی از بزرگی و نفوذ او در برابر نیروهای طبیعی است.