هوش مصنوعی: وقتی که چهره زیبای او را می‌بینم، حتی اگر خودم به خواسته‌ام نرسم، باز هم جانم را فدای ناکامی‌ام می‌کنم؛ چرا که می‌توانم خوشحالی او را ببینم.

هوش مصنوعی: هر سنگی که در مسیرم قرار بگیرد، حواسم را پرت می‌کند و مرا به سمت آسمان می‌برد؛ اما در عین حال، بهانه‌ای دیگر برای باقی ماندن بر روی بام زندگی‌ام به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی زلف‌های مشکی او را ببیند، متوجه می‌شود که روز عاشقان برای او تفاوتی ندارد و هم روز و هم شب را عاشقانه سپری می‌کند.

هوش مصنوعی: ای دل، از وصل او ناامید باش، زیرا از کوی او کسی چنین آهسته می‌آید که می‌توان فهمید پیغامش چیست.

هوش مصنوعی: در ابتدای کار، با غمی که داشتم، به خود مشغول شدم و حالا می‌پرسم که وقتی شروع کار این گونه است، پایان آن چه خواهد شد؟

هوش مصنوعی: می‌دانم که سال‌هاست عاشق دختری زیبا هستم، اما اجازه ندادم غیرتم به من اجازه بدهد که از کسی نام او را بپرسم.

هوش مصنوعی: ابر از آتش عشق او سوخته است، اما هنوز از دل این فکر ناچیزش بیرون نرفته است.