هوش مصنوعی: به خاطر دوری تو نمرده‌ام و همین خود گناه بزرگی است. اما امیدوارم یک روز به وصالت برسم و این امیدم می‌تواند عذرم را توجیه کند.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر باده‌فروشی راهی پیدا کنم، همین که در برابر اتفاقات و مشکلات زندگی پناهی داشته باشم، برایم کافی است.

هوش مصنوعی: چشمان سیاه تو را نیانداز و زندگی من را بیش از این تیره مکن، زیرا تاریکی روزهای من به خاطر آن موی سیاه توست.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم کسی بفهمد که قاتل من کیست، وگرنه نشان خونین او خودش گواهی می‌دهد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، من نسبت به تو هیچ ادعایی در مورد خون‌بهائی ندارم؛ همین که تحت فشار قرار دارم و با یک نگاه به تو می‌توانم احساساتی عمیق را تجربه کنم، کافی است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به بیان احساسش نسبت به معشوق می‌پردازد. او می‌گوید که اگرچه امیدوار به وصال و دیدار معشوق است، اما به خاطر فاصله و کمبود ارتباط، آن امید دور از واقعیت به نظر می‌رسد. با این حال، گاهی فقط یک نگاه به سوی معشوق برایش کافی است و می‌تواند او را خوشحال کند.

هوش مصنوعی: عشق تو برای من مثل یک نشانه و دلیل است، نیازی به توجیه ندارم، زیرا اشتیاق تو برای من همچون راهنمایی است که همیشه مرا به سوی هدفم هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: به من بگو که نوری که از آسمان می‌تابد، از روزنه‌ها دور نرو. پرتوی آن چهره، مانند ما کافیست.