شمارهٔ ۱۶۳
خسروا صحن فلک ساحت میدان تو باد
گردش گوی خور از لطمهٔ چوگان تو باد
نرسد پای وجودت چو بر اقلیم وجوب
برتر از کون و مکان عالم امکان تو باد
در حریم حرم عیش و طرب مهر و سپهر
دایم این مجمر و آن مجمره گردان تو باد
ماه از شمع وثاق تو پی کسب ضیا
همچو شمع فلک از شمسه ی ایوان تو باد
آب سرچشمه ی حیوان چو بود خاک درت
خضر لب تشنه ی سرچشمه ی حیوان تو باد
نه فلک در صدف آید به محیط کرمت
هر یکی پر گهر از قطره ی احسان تو باد
گلشن عیش بود بزم می و روی نگار
ز آن دو گلشن گل مقصود به دامان تو باد
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خسروا صحن فلک ساحت میدان تو باد
گردش گوی خور از لطمهٔ چوگان تو باد
هوش مصنوعی: ای کاش آسمان و زمین به میدان تو تبدیل شوند و حرکت گوی خورشید از ضربههای چوگان تو تأثیر بپذیرد.
نرسد پای وجودت چو بر اقلیم وجوب
برتر از کون و مکان عالم امکان تو باد
هوش مصنوعی: وجود تو به قدری ارزشمند و بزرگ است که هیچ چیز نمیتواند به آن نزدیک شود. تو بالاتر از تمام جهان و موجودات آن هستی.
در حریم حرم عیش و طرب مهر و سپهر
دایم این مجمر و آن مجمره گردان تو باد
هوش مصنوعی: در مکان مقدس، شادابی و لذت به همراه عشق و آسمان همیشه جاری است و تو ای دوست، همیشه این شعلهها را به گردش درآور خواهی داشت.
ماه از شمع وثاق تو پی کسب ضیا
همچو شمع فلک از شمسه ی ایوان تو باد
هوش مصنوعی: ماه از شمع تو برای به دست آوردن نور استفاده میکند، مانند شمع آسمان که از نور خورشید ایوان تو بهرهمند میشود.
آب سرچشمه ی حیوان چو بود خاک درت
خضر لب تشنه ی سرچشمه ی حیوان تو باد
هوش مصنوعی: آب، منبع حیات موجودات زنده است. اگر تو، خاکی باشی که در آن گیاهی چون خضر میروید، پس تو باید همواره آماده و تشنهی آن منبع حیات باشی.
نه فلک در صدف آید به محیط کرمت
هر یکی پر گهر از قطره ی احسان تو باد
هوش مصنوعی: آسمان نمیتواند در صدف تو جای بگیرد، چرا که هر یک از گوهرهایش از قطره ترحم و محبت توست.
گلشن عیش بود بزم می و روی نگار
ز آن دو گلشن گل مقصود به دامان تو باد
هوش مصنوعی: بزم می و زیبایی چهره محبوب، مانند گلستانی پر از شادی و سرور است. از این دو، امیدوارم که گل واقعی و زیبا به دامن تو برسد و تو را خوشحال کند.