هوش مصنوعی: می‌دانی دعا و نیایشِ ما در سحر چه تأثیری داشت؟ این بود که اجازه نداد تاثیر ما در دنیا باقی بماند.

هوش مصنوعی: ما از ابتدا به عشق تو دچار زحمت و سختی شدیم و از این به بعد نمی‌دانیم در مسیر عشق تو چه بر سر ما خواهد آمد.

هوش مصنوعی: ما تنها از وفاداری تو بار غم برداشتیم، از بی‌وفایی تو چه چیزی بر ما نرسید؟

هوش مصنوعی: اگر همه دشمنان نابود شوند، چه فایده‌ای دارد؟ آیا با کم شدن یک خار از مسیر ما، چیزی تغییر می‌کند؟

هوش مصنوعی: ما مانند پروانه‌ای هستیم که از شمع دور افتاده‌ایم و آتش سوزنده‌ای که در دل داریم، باعث شده تا تو شعله‌های روشن ما را ببینی.

هوش مصنوعی: این چشم‌های خیس ما فقط مانع دیدن یکدیگر می‌شود. آیا غیر از این، چه فایده‌ای دارند؟

هوش مصنوعی: تویی که به ستمگر بودن خود افتخار می‌کنی و با این کار به ما آسیب می‌زنی، دل ما از دادخواهی تو می‌لرزد.

هوش مصنوعی: پیر مغان گفت که دو چیز وجود دارد که می‌تواند عمر ابدی به انسان ببخشد: یکی از آنها نیکی و خوبی است و دیگری آب خضر، که به عنوان نشانه‌ای از زندگی جاودان و سرشار از برکت شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی افغانی به صدا درآمد، همه دل‌ها از شوق و شادمانی آرام گرفتند. همچون ماه نو که از سفرش می‌گوید، ما نیز به راه خود ادامه می‌دهیم.