هوش مصنوعی: ما و رقیب هر دو از دست تقدیر ناراحتیم، اما گردون (سرنوشت) به هر کس آنچه را که سزاوارش بوده، داده است.

هوش مصنوعی: کسی که قسمت من کرده است، به اندازه‌ای که تحملم کم بود، رنج و غم زیادی را در زندگی‌ام قرار داده است.

هوش مصنوعی: آرزوها و خواسته‌های من به نتیجه نرسید، تا زمانی که ستاره‌ای خوش یمن، این آرزو را به من داد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به بخشش خداوند ایمان نداشته باشد، به سخنان زاهدی که خودش هم از اعتقاد محکمی برخوردار نیست، توجهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: دوستی و محبت دل تو را نمی‌توان با وفاداری به دشمنان به دست آورد، و همچنین نمی‌توان مخالفان را به هم پیوند داد.

هوش مصنوعی: نه من هیچ تناقضی با او ندارم؛ این پادشاهی که در اختیار دارم، به خوبی نمی‌تواند به ملک حسن احقاق حق کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که در غیبت تو چه بر من گذشته است، اما می‌دانم که غم دوری تو را به باد سپرده‌ام، مانند خاکی که به دست باد می‌رود.

هوش مصنوعی: به خاطر رفتار ناپسند تو، پای من به در میخانه کوتاه شده است. آسمان، از دست تو ناله و فریاد می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن روز، احساس آرامش و راحتی زیادی داشتم و به‌طرز قابل توجهی تحت تأثیر زیبایی‌های دنیا قرار گرفتم، زیرا یاد چهره‌ی محبوبانم در ذهنم تداعی شد.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای گدایی در میخانه‌های مغان (سحاب) چه ارزشی دارد که بخواهد به سرزمین کیقباد (حکومت و پادشاهی) تعلق بگیرد؟