هوش مصنوعی: می‌خواهم هیچ کس از رازهای درونم آگاه نباشد، حتی اگر اشک من و عشق تو نشانه‌ای از آن باشد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که از کشتن عاشقان بی‌نوا پشیمان شدم؛ اگر این حرفت تنها ناز و جوسازی نباشد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس پیراهن عشق را از ابتدا نپوشید، زیرا اگر عشق با پایان بدی همراه باشد، آغاز خوشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: بدون وجود او سحر و جادوئی نیست و به همین دلیل، حتی صدای مرغ سحر هم نمی‌تواند دل من را از ناله و غم جدایی از او جدا کند.

هوش مصنوعی: وقتی هیچ‌کس در غم تو همدم نیست، ای کاش در عشق تو نیز کسی با من نباشد.

هوش مصنوعی: اگرچه به من سنگ می‌زنی و از این کار خوشحال هستی، ولی این فقط بهانه‌ای است؛ زیرا نمی‌توانم از بام تو پرواز کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که انتقام به شکل خنجر نمایان شود و همه چیز را تحت‌الشعاع قرار دهد، نگرانم که در این وضعیت، محبوب فریبنده‌ام در ذهن من نباشد.

هوش مصنوعی: هرچند در دنیا غم و اندوه وجود دارد، اما روزی خواهد آمد که دیگر در میخانه‌ها خبری از حزن نباشد.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای در کنار (سحاب) بنشین، ای سگِ کوی او، زیرا اگر این همه احترام و ارزش برای او وجود نداشته باشد، چه ارزشی دارد.