شمارهٔ ۱۴۱
لب لعلت چو میل باده کند
نشئه باده را زیاده کند
من سگ کوی دلبری که مرا
به کمند وفا قلاده کند
هر که جز کوی دوست قبله ی اوست
طاعت خویش را اعاده کند
نقش روی تو صفحه ی دل را
ز آرزوی دو کون ساده کند
فارغ از جورت آنکه همچو (سحاب)
جان نثار تو دل نداده کند
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لب لعلت چو میل باده کند
نشئه باده را زیاده کند
هوش مصنوعی: وقتی لب زیبا و قرمز تو به مینوشیدن میل کند، شوق و نشئه نوشیدنی را بیشتر میکند.
من سگ کوی دلبری که مرا
به کمند وفا قلاده کند
هوش مصنوعی: من به عشق معشوقی وابستهام که میخواهد با محبت و وفایش مرا در بند خود نگه دارد.
هر که جز کوی دوست قبله ی اوست
طاعت خویش را اعاده کند
هوش مصنوعی: هر کسی که به غیر از مسیر دوست، به جایی دیگر توجه داشته باشد، باید دوباره اراده و اطاعت خود را به سمت او برگرداند.
نقش روی تو صفحه ی دل را
ز آرزوی دو کون ساده کند
هوش مصنوعی: تصویر چهره تو در دل، به خاطر آرزوی دنیا را ساده و بیپیرایه میسازد.
فارغ از جورت آنکه همچو (سحاب)
جان نثار تو دل نداده کند
هوش مصنوعی: بیاعتنا از کسانی که مانند ابر برای تو جان میبازند، دل خود را به کسی نمیسپاری.