هوش مصنوعی: اگر محبوب با روی مهربان در کنار آدم باشد، نباید تعجب کرد، زیرا گل هم می‌تواند در کنار خار باشد.

هوش مصنوعی: آسمان اجازه نداد که غبار من به دست باد برده شود، زیرا نمی‌خواهم آن غبار بر سر راه کسی بنشیند.

هوش مصنوعی: زهر تلخی که بر دل نشسته بود را پاک کردم، امیدوارم هرگز از من بر دل کسی غباری باقی نماند.

هوش مصنوعی: منتظر مرگم نشسته‌ام در کنار سرنوشتم، حتی اگر بیشتر از این تحمل نداشته باشم که در انتظار بمانم.

هوش مصنوعی: اگر از درد دوری و جدایی خلاص نشوم و کسی در کنارم نباشد، چگونه ممکن است که کسی با این اختیار و قدرت در چنین جایگاهی بنشیند؟

هوش مصنوعی: چشم‌های من چون شاهد روزگار پر ناراحتی‌ام، تاریک و غمگین شده و این غم و اندوه به وضوح در زندگی‌ام نمایان است.

هوش مصنوعی: چشم من به خاطر اشک، مانند باران می‌بارد، تا شاید آتش این غم و درد خاموش شود.