هوش مصنوعی: ای انسان، تو یک گنجینه ارزشمند و پنهانی هستی، و ای انسان، تو دنیای معناها و مفاهیم هستی.

هوش مصنوعی: در این زمین، ستاره‌ای از آسمان وجود دارد که در قفس پرنده‌ای از حقیقت‌های نامتناهی محصور شده است.

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی ارزش خود را نشناسی؟

هوش مصنوعی: ای بی‌خود، با خودت بیندیش و از خودت رها شو. به خود ننگر و چشم‌هایت را به دیدن وادار کن.

هوش مصنوعی: چشم‌هایت را با نور خدا روشن کن و دل را با رازهای درون آشنا کن.

هوش مصنوعی: چقدر باید از خودت فاصله بگیری؟

هوش مصنوعی: ای انسان، با دو چشم ننگر و از دوگانگی رها شو. با نگاه وحدت حقیقت را ببین و در آن غوطه‌ور باش.

هوش مصنوعی: با مردم با یک دل و هدف مشترک زندگی کن و با آنها بدرفتاری نکن. آگاه و هوشیار باش.

هوش مصنوعی: هر چه که داده‌ای، همان را دریافت می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای انسان، این دشمنی و نیکی تا کی و چند ادامه خواهد داشت؟ این کینه و شادی در میان انسان‌ها تا کی و چند سال می‌خواهد بود؟

هوش مصنوعی: تا کی و چند باید در دریا و سواحل بیداد و آشوب باشد؟ تا کی و چند دشمنان در برابر یکدیگر بایستند و درگیر باشند؟

هوش مصنوعی: دیگر بس کن از این دل پرحجم و سنگین.

هوش مصنوعی: ما انسان‌ها هر چه که هستیم، در مقام ارادت و پذیرش، به اوج می‌رسیم و در مقام خودخواهی و انکار، به پایین‌ترین نقاط سقوط می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اندام ما مانند یک درخت است که وقتی از هم جدا می‌شود، به دو رنگ مختلف تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی برای ما بسیار دشوار و طاقت‌فرسا شده است.

هوش مصنوعی: راهی که به سوی هدایت و راست‌گویی می‌برد، در واقع نشان‌دهنده‌ی اتحاد و همبستگی است.

هوش مصنوعی: محبت اصلی‌ترین هدف آفرینش است و هر گفتاری که با مخالفت و دادگرایی همراه باشد، از آن هدف دور است.

هوش مصنوعی: از آنچه که خطرناک است باید دوری کنی تا بتوانی.

هوش مصنوعی: ای انسان، خود را به محبت وابسته کن و جان و دل خود را نیز با آن پیوند بزن.

هوش مصنوعی: برای پیداکردن راهی مطمئن به محبت، دوباره به این عشق برگرد.

هوش مصنوعی: زمانی که فردی کوچک و ناتوان از نگرانی در مورد بدگمانی‌ها رنج می‌برد، احساس غم و اندوهی عمیق در دلش جا می‌گیرد.