صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای کرده به درگه تو جبریل نزول</p></div>
<div class="m2"><p>وی بر همه ما خلق ز خالق تو رسول</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو عقل کلی و مهر گردون صلاح</p></div>
<div class="m2"><p>اجزاء تواند و ذره‌های تو عقول</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳

ای کرده به درگه تو جبریل نزول
وی بر همه ما خلق ز خالق تو رسول
تو عقل کلی و مهر گردون صلاح
اجزاء تواند و ذره های تو عقول

هوش مصنوعی: این ابیات به ستایش و توصیف خداوند می‌پردازد. شاعر به نازل شدن جبریل در درگاه خدا اشاره می‌کند و او را پیام‌رسان خداوند برای تمام مخلوقات می‌داند. همچنین، به عقل کل و روشنی که از خداوند ساطع می‌شود، اشاره شده و نشان می‌دهد که همه اجزا و ذرات جهان به او وابسته هستند.

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: ای کسی که جبریل به درگاه تو آمده است، او پیام‌آور خداوند است و بر تمام مخلوقات تو به عنوان فرستاده‌ خداوند شناخته می‌شود.

ای کرده به درگه تو جبریل نزول

وی بر همه ما خلق ز خالق تو رسول

هوش مصنوعی: تو تجسم خرد و فهم کلی هستی و نیروی زندگی و سرنوشت به کمک تو همه اجزا و ذرات این جهان شکل می‌گیرند و به حرکت درمی‌آیند.

تو عقل کلی و مهر گردون صلاح

اجزاء تواند و ذره‌های تو عقول

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده