صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کردیم اگرچه عمر بیهوده تلف</p></div>
<div class="m2"><p>جز نامهٔ معصیت نداریم بکف</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از محشرمان هیچ غمی نیست که ما</p></div>
<div class="m2"><p>هستیم غلام درگه شاه نجف</p></div></div>

شمارهٔ ۸

کردیم اگرچه عمر بیهوده تلف
جز نامه معصیت نداریم بکف
از محشرمان هیچ غمی نیست که ما
هستیم غلام درگه شاه نجف

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیهودگی عمر و انجام معاصی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که از قیامت هیچ نگرانی ندارند، زیرا به درگاه شاه نجف (امام علی) تعلق دارند و خود را بنده او می‌دانند.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: اگرچه عمر ما بیهوده سپری شده، اما جز نامه‌ای از خطا و گناه در دستان خود نداریم.

کردیم اگرچه عمر بیهوده تلف

جز نامهٔ معصیت نداریم بکف

هوش مصنوعی: ما نگران هیچ چیز از قیامت نیستیم چون ما خدمتگزاران درگاه شاه نجف هستیم.

از محشرمان هیچ غمی نیست که ما

هستیم غلام درگه شاه نجف

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده